De wereld is toe aan Blue Zone. De wereld is Blue Zone.
Het is tijd voor een andere frequentie, een hogere trilling. De wereld trilt van vernieuwing en creativiteit. Een persoonlijke ecologie van gezondheid, bewegen, rust en ruimte dient zich aan.
Er is veel saamhorigheid en liefde, maar ook veel frustratie en zorg. Er ontstaan nu scheuren in de solidariteit en berusting. Hoe houden we de geleerde lessen uit deze Corona periode vast?
Door Corona zijn we allemaal geraakt. Ik zelf merk dat ik rustiger, beschouwender ben dan voor Corona. Ik heb nieuwe energie en inspiratie om zaken anders aan te pakken. Zowel in werk als privé. De principes uit de Blue Zones inspireren mij zeer. Deze principes vertonen grote overeenkomsten met inzichten die we nu collectief opdoen in de veranderende wereld.
Blue Zones zijn 5 gebieden op de wereld waar mensen tot op hoge leeftijd actief blijven en waar er opvallend veel 100+ jarigen zijn. Er zijn grote overeenkomsten in de manier waarop de mensen in deze Blue Zones leven.
Deze overeenkomsten zijn:
- Dagelijks contact met mensen uit de omgeving. Elkaar helpen en ondersteunen als het kan.
- Natuurlijk en dagelijks bewegen. In alle gemeenschappen hebben mensen bijvoorbeeld moestuinen waarin ze werken.
- Gezond eten: Veel plantaardig voedsel, vaak zelf verbouwd. Veel bonen en groene thee. Ook minder eten helpt om gezond te blijven.
- Een dagelijks doel om voor op te staan. Duidelijke ideeën over wat belangrijk is of niet, over zingeving, purpose. Religie en meditatie spelen ook een rol.
- Ontspanning: na spanning is er ook tijd voor ontspanning. In veel gemeenschappen wordt opvallend veel gewandeld.
- Gezin, familie, geliefden komen op de eerste plaats. Er is liefde en verbondenheid.
Het doel hoeft niet per se ‘lang leven’ te zijn, maar wel gezonder, gelukkiger en met meer liefde en verbondenheid. Op dit moment zien we veel van de hierboven genoemde principes terugkomen. En zitten er veel zorgen en vragen op dit vlak.
Hoe kunnen we de gemeenschapszin, de zorg voor elkaar, het gezonde leven en de prioriteit bij de geliefden en gezin vasthouden als alles weer ‘normaal’ is?
Hoe gaan we de inzichten die we nu leren inpassen in onze dagelijkse werkelijkheid?
En hoe kunnen we de mensen helpen die de stress opgevangen hebben? Diegene die het moeilijk hebben? Die met onzekerheden, zorgen en vragen zitten?
Praktisch kan het betekenen: Meer contact en bellen met mensen die belangrijk zijn, meer groente en weinig vlees eten, wandelen, in de tuin werken, mediteren, creatieve projecten starten en een luisterend oor en een schouder om uit te huilen bieden voor de mensen die dat nodig hebben.
En op het werk: Meer als team gaan functioneren, werk doen wat zinvol is, minder stress en op tijd rust inbouwen, wandelen met je collega’s, minder reizen en gezond leven stimuleren. Compassie hebben: echt naar elkaar luisteren, oog voor de behoeften en knelpunten die mensen ervaren. Zorgen voor autonomie, vakmanschap en de bijdrage aan het groter geheel.
Ik ben benieuwd hoe jij hierin staat. Laat een bericht hieronder achter.
